Digital Electronics Lab

ലാബ് പരീക്ഷയ്ക്കായി ഈയിടെ മറ്റൊരു കോളേജില്‍ പോകാനിടയായി. ആ കോളേജില്‍ ഞാന്‍ 6 മാസങ്ങള്‍ക്ക് മുന്‍പ് Digital Electronics Lab പരീക്ഷ നടത്താനായി പോയിരുന്നു. ഇത്തവണ പോയപ്പോള്‍ അന്ന് പരീക്ഷയ്ക്ക് വന്നവരൊക്കെ എന്നെ കണ്ട്, ആ സാറിനെ ഓര്‍മ്മയുണ്ടോ എന്നൊക്കെ അവര്‍ തമ്മില്‍ പറയുന്നുണ്ടായിരുന്നു. അത് എനിക്കും രസകരമായി തോന്നി. എന്തായാലും ഞാന്‍ അവരോട് സംസാരിക്കാന്‍ പോയില്ല.

        ഇപ്പോഴത്തെ പരീക്ഷ നടക്കുന്നതിനിടയില്‍ ഞാന്‍ ഒന്ന് പുറത്തിറങ്ങി. അപ്പോള്‍ രണ്ട് പേര്‍ എന്റെ അടുത്തേക്ക് വന്നു. അവര്‍ക്കായിരുന്നു ഞാന്‍ Digital Electronics Lab നായി പോയിരുന്നത്. അതിലെ ഒരാളെ എനിക്ക് നല്ല ഓര്‍മ്മയുണ്ടായിരുന്നു.

          Digital Electronics Lab പരീക്ഷക്കിടയില്‍ ആ കുട്ടിയുടെ ചോദ്യം മറ്റുള്ളവരുടേതിനെ അപേക്ഷിച്ച് ഒരല്‍പ്പം ബുദ്ധിമുട്ടുള്ളതായിരുന്നു. എങ്കിലും ആ കുട്ടി അത് നന്നായി ചെയ്തിരുന്നു. പക്ഷെ, പരീക്ഷയില്‍ ആ കുട്ടിയ്ക്ക് Output കിട്ടിയിട്ടില്ല്ലായിരുന്നു. അന്നത്തെ പരീ‍ക്ഷ കഴിഞ്ഞ് പേപ്പര്‍ തരുമ്പോള്‍ ആ കുട്ടി എന്നോട് ചോദിച്ചിരുന്നു.

“ സാര്‍, Output ഇല്ലാത്തതിനാല്‍ ഞാന്‍ തോല്‍ക്കുമോ‍ ? “ 

          ആ കുട്ടിയുടെ കണ്ണുകളൊക്കെ നിറഞ്ഞിരുന്നു. എന്നാലും ഞാന്‍ ഒന്നും പറഞ്ഞില്ല്ല. Output കിട്ടാത്തതിനാല്‍ പരീക്ഷയില്‍ തോല്‍ക്കുമോ എന്ന പേടി ഞാനും പഠിക്കുമ്പോള്‍ ഇതുപോലെ Digital Electronics Lab പരീക്ഷ കഴിഞ്ഞപ്പോള്‍ വിചാരിച്ചിട്ടുണ്ടായിരുന്നു. അന്ന്, ഞാന്‍ കോളേജിലെ എന്റെ സാറിനോടും ഇതേ പോലെ ചോ‍ദിച്ചിരുന്നു. പക്ഷെ, അന്ന്‍ എന്റെ സാറും എന്നോട് ഒന്നും പറഞ്ഞിരുന്നില്ല. റിസല്‍ട്ട് വന്നപ്പോള്‍ അത്യാവശ്യം മാര്‍ക്ക് കിട്ടി ഞാന്‍ ജയിച്ചിരുന്നു. എങ്കിലും Output കിട്ടിയില്ലെങ്കില്‍ തോല്‍ക്കും എന്നുള്ള ആ പേടി ഇന്നും നിലനില്‍ക്കുന്നുണ്ട്. Output ന്റെ മാര്‍ക്ക് അല്ലേ പോകുള്ളൂ എന്നും, ജയിക്കുമായിരിക്കും എന്ന് വിചാരിക്കാമെങ്കിലും റിസല്‍ട്ട് വരുന്നത് വരെ നമ്മള്‍ അങ്ങനെ വിചാരിക്കില്ല. പകരം പേടിച്ചു കൊണ്ടിരിക്കുകയും ചെയ്യും.

         എന്തായാലും ആ കുട്ടി പരാജയപ്പെട്ടിരുന്നില്ല്ല. ഞാന്‍ എന്റെ സാറിനോട് ചോദിച്ച പോലെ തന്നെ എന്നോട് ചോദിച്ച ആ കുട്ടിയെ ഞാന്‍ അന്നേ ശ്രദ്ധിച്ചിരുന്നു. ഇപ്പോള്‍ ഒരു മാസം മുന്‍പ് ആ പരീക്ഷയുടെ റിസല്‍ട്ട് യൂണിവേഴ്സിറ്റി പ്രഖ്യാപിച്ചിരുന്നു. ഞാന്‍ പഠിക്കുമ്പോള്‍ ആ Digital Electronics Lab ന്റെ റിസല്‍ട്ട് വരുന്നത് വരെ പേടിച്ചിരുന്ന പോലെ തന്നെ ആകും ആ കുട്ടിയും റിസല്‍ട്ട് വരുന്നത് വരെ പേടിച്ചിരുന്നിട്ടുണ്ടാകുക എന്ന് എനിക്ക് ഊഹിക്കാവുന്നതേയുള്ളൂ. പക്ഷെ, കുട്ടികളെ തോല്‍പ്പിക്കണം എന്ന മനസ്സോടെ വരുന്ന അദ്ധ്യാപകരേയും ഞാ‍ന്‍ കണ്ടിട്ടുണ്ട്.

         തോല്‍ക്കും എന്ന് വിചാരിച്ചിരുന്ന ലാ‍ബ് അത്യാവശ്യം മാര്‍ക്ക് കിട്ടി പാസാകുമ്പോള്‍ ഒരാള്‍ക്ക് ഉണ്ടാകുന്ന സന്തോഷം എന്തായിരിക്കും എന്ന് എനിക്ക് നന്നായി അറിയാം. ആ സന്തോഷം എന്നോടും പറയാനാണ് എന്നെ കണ്ടപ്പോള്‍ ആ കുട്ടി വന്നത് എന്ന് എനിക്ക് മനസ്സിലായി.

“മാര്‍ക്ക്, അധ്യാപകര്‍ കുട്ടികള്‍ക്ക് നല്‍കുന്നതല്ല. അത്, കുട്ടികള്‍ നമ്മളില്‍ നിന്നും വാങ്ങുന്നതാണ്. കുട്ടികള്‍ മാര്‍ക്ക്  പഠിച്ച് വാങ്ങുമ്പോള്‍ നമുക്കത് കൊടുക്കാതിരിക്കാനാവില്ല....“

എന്റെ ഏട്ടന്‍ എനിക്ക് പറഞ്ഞുതന്ന ഈ വാചകങ്ങളാണ് എനിക്കപ്പോള്‍ ഓര്‍മ്മ വന്നത്. പരീക്ഷ ജയിച്ച സന്തോഷം ആ കുട്ടി എന്നോട് പറഞ്ഞപ്പോള്‍ ഞാന്‍ ഈ വാചകമാണ് ആ കുട്ടിയോട് പറഞ്ഞത്.

അതെ, ആ കുട്ടി ജയിക്കാനുള്ള മാര്‍ക്ക്, ഞാന്‍ കൊടുത്തതല്ല... ആ കുട്ടി എന്റെ കയ്യില്‍ നിന്നും പഠിച്ച് വാങ്ങിയതാണ്.... എനിക്കത് കൊടുക്കാനിരിക്കാനാവില്ലല്ലോ......

RC Phase Shift Oscillator

കുറ്റിപ്പുറത്തെ MES Enginering College ലെ Applied Electronics and Instrumentation (2003 - 2007) ലെ ഒരു വിദ്യാ‍ര്‍ത്ഥിയായിരുന്നു ഞാ‍ന്‍. അവിടുന്ന് പോ‍ന്നിട്ട് ഏകദേശം മൂന്നര വര്‍ഷത്തിലധികമായി. കഴിഞ്ഞ ആഴ്ചയില്‍  അവിടെ മറ്റൊരു ആവശ്യത്തിന് പോകുകയുണ്ടായി.  ഒരുപാട് ഓര്‍മ്മകളുമായിട്ടാണ് അവിടുന്ന് പോന്നത്. ഞാന്‍ ചെന്നപ്പോള്‍ അവിടെ എന്റെ കൂടെ പഠിച്ചിരുന്ന കിരണും വന്നിരുന്നു. എന്റെ ബാച്ചിലെ രണ്ടാം റാങ്കു കിട്ടിയ ഒരു “വന്‍പുലി” ആണ് കിരണ്‍. കാലിക്കറ്റ് യൂണിവേഴ്സ്റ്റി AEI Branch ല്‍ അന്ന് അവനായിരുന്നു രണ്ടാം റാങ്ക്. പക്ഷെ, ഇംഗ്ലീഷില്‍ ആള്‍ ഇത്തിരി മോശം ആണോ എന്ന് അവനു തന്നെ സംശയം. അതിന് ഒരു കാരണം കൂ‍ടെ പറയാറുണ്ട്. കോളേജില്‍ നടന്ന ഒരു പരിപാടിയ്ക്ക് കൊടുക്കാനുള്ള സമ്മാനം അവനാണ് പുറത്ത് നിന്ന് ഉണ്ടാക്കിച്ചത്. അതില്‍ “College” എന്നുള്ളതിന് “Collage” എന്നാണ് അവന്‍ എഴുതിച്ചത്. എന്നാള്‍ കിരണ്‍ ഇംഗ്ലീഷില്‍ ഇപ്പോള്‍ അത്ര മോശം അല്ല എന്ന് തെളിയിച്ചു. അവന് "TOEFL" സ്കോര്‍ കിട്ടി എന്ന് ഈയിടെ ഫോണ്‍ ചെയ്തപ്പോള്‍ പറഞ്ഞു.

പ്രിയപ്പെട്ട കിരണ്‍ -

“ ഞാന്‍ അടുത്ത തവണ "TOEFL" എഴുതണോ എന്നാലോചിക്കുന്നു....“  :)


ഞങ്ങള്‍ രണ്ട് പേരും കൂടെ അന്ന്‌ ലാബിലൊക്കെ പോയി. കിരണുമായി ലാബില്‍ പോയപ്പോള്‍ ആണ് ഇക്കാര്യം ഓര്‍മ്മവന്നത്.

           ഞങ്ങള്‍ മൂന്നാം സെമസ്റ്ററില്‍ ഇലക്ട്രോണിക്സ് ലാബ് ചെയ്തുകൊണ്ടിരുന്ന കാലം. Breadboard ല്‍ ആണ് Experiment ചെയ്യാറുള്ളത്. ഇനി Breadboard എന്താണ് എന്നറിയാത്തവര്‍ക്കായി പറയുന്നു. വശങ്ങളിലേക്കും താഴേയ്ക്കും കണക്ഷന്‍സ് ഉള്ള ഒരു ബോര്‍ഡ്. ഒരുപാട് സുഷിരങ്ങള്‍ മാത്രം നമുക്ക് കാണാം. അതില്‍ ആണ് Electronics Components വെക്കാറുള്ളത്. തല്‍ക്കാലം അത്രയും മനസ്സിലാക്കുക. ഞങ്ങളുടെ ക്ലാസിലെ റജീന ഒരു Experiment ചെയ്യുകയായിരുന്നു. എന്തോ അതിന്റെ Output കിട്ടുന്നില്ല. ക്ലാസിലെ “പുലി” കിരണ്‍ ആണ് അടുത്തുണ്ടായിരുന്നത്.

കിരണ്‍ നോക്കിയിട്ട് പറഞ്ഞു

“റജീന, Breadboard ലെ സുഷിരങ്ങള്‍ വഴി അതിനകത്ത് Air കയറിയിട്ടുണ്ടാവും. അതുവഴി സര്‍ക്യൂട്ടില്‍ Air Gap വരാന്‍ സാധ്യത ഉണ്ട്. ഒഴിവാക്കാന്‍ വേണ്ടി ശക്തമായി Breadboard നകത്തേക്ക് ഊതിയാല്‍ ചിലപ്പോള്‍ ശരിയാകും”

           കിരണിന്റെ വാക്ക് കേട്ട റജീന ശക്തമായി ഊതാന്‍ തുടങ്ങി. എന്തോ ലൂ‍സ് കണക്ഷന്‍ കൊണ്ട് Output കിട്ടാതിരുന്ന Circuit ഊതലിന്റെ ശക്തിയില്‍ ശരിയാവുകയും Output കിട്ടുകയും ചെയ്തു എന്നാണ് കേള്‍വി. ഈ സംഭവം ബി.ടെക്കിലെ ലാബ് ജീവിതത്തിലെ മറക്കാനാവാത്ത സംഭവം ആയി മാറുകയും ചെയ്തു.

                ഇക്കാര്യം പറഞ്ഞപ്പോഴാണ് എനിക്ക് മറ്റൊരു സംഭവം ഓര്‍മ്മ വരുന്നത്. ജ്യോതി എഞ്ചിനീയറിംഗ് കോളേജില്‍ ചെന്നതിന് ശേഷം ഇലക്ട്രോണിക്സ് ലാബ് ഒരുപാട് ചെയ്തിട്ടുണ്ട്. ലാബ് ചെയ്യിക്കുകയും, ലാബിന്‌ Internal Examiner ആയിട്ടും External Examiner ആയിട്ടും കുറേ പരീക്ഷകള്‍ നടത്തിയിട്ടുമുണ്ട്. അതിനിടയില്‍ എപ്പോഴോ നടന്ന സംഭവമാണിത്.

              RC Phase Shift Oscillator എന്ന ഒരു Experiment ലാബില്‍ ചെയ്യാനുണ്ട്. അതില്‍ Feedback Path ല്‍ Variable Resistance ആണ് ഉപയോഗിക്കാറുള്ളത്. ഒരു കുട്ടിക്ക് ഈ Experiment ചെയ്തിട്ട് Output കിട്ടുന്നില്ല. പോയി നോക്കിയപ്പോള്‍ Circuit ല്‍ കുട്ടി Variable Resistance വെക്കേണ്ട സ്ഥലത്ത് ഒരു മള്‍ട്ടിമീറ്റര്‍ കൊടുത്തിട്ടുണ്ട്. അതു കണ്ട ഞാന്‍ ചോദിച്ചു.

ഞാന്‍: “ അല്ല കുട്ടീ, ഇതെന്താ മള്‍ട്ടീമീറ്റര്‍ ?

കുട്ടി: “സാര്‍, അത് Variable Resistance ആണ് “

ഞാന്‍: “Variable Resistance എന്നുള്ളതുകൊണ്ട് എന്താണ്‍ ഉദ്ദേശിക്കുന്നത് ?”

കുട്ടി: “സാര്‍, Resistance, Vary ചെയ്യാന്‍ പറ്റും ? “

ഞാന്‍: “കുട്ടിയെങ്ങനെയാ മള്‍ട്ടിമീറ്റര്‍ ഉപയോഗിച്ച് Variable Resistance മാറ്റുന്നത് ?”

എന്നെ, ഞെട്ടിച്ചുകൊണ്ട്, ആ കുട്ടി മള്‍ട്ടിമീറ്റര്‍ 20 K യില്‍ നിന്നും 200 K യിലേക്ക് മാറ്റി. എന്നിട്ട് സാര്‍, നമുക്കിത് ഇങ്ങനെ മാറ്റാം എന്നും പറഞ്ഞു. അക്ഷരാര്‍ത്ഥത്തില്‍ എന്റെ കൂടെയുണ്ടായിരുന്ന മറ്റു ടീച്ചര്‍മാരും ഞെട്ടിപ്പോയി.

                പിന്നീട്,  മള്‍ട്ടിമീറ്റര്‍ ഉപയോഗിച്ച് Resistance കണ്ടുപിടിക്കാനേ കഴിയൂ‍ എന്നും Resistance, Vary ചെയ്യണമെങ്കില്‍ Variable Resistance (Potentiometer (POT)) ഉപയോഗിക്കണം എന്നും പറഞ്ഞുകൊടുത്തപ്പോഴാണ് സംഭവിച്ച അബദ്ധം ആ കുട്ടിക്ക് മനസ്സിലായത്.

             അന്ന്, റജീനയ്ക്ക് പറ്റിയ Air Gap അബദ്ധവും RC Phase Shift Oscillator ചെയ്യുമ്പോഴാണോ എന്ന് എനിക്ക് സംശയമുണ്ട്. ഇതൊക്കെ പറഞ്ഞ് കഴിഞ്ഞ് ഞങ്ങള്‍ അന്ന് പിരിയുമ്പോള്‍ വൈകുന്നേരം ആയിരുന്നു.

“എന്താണ് നല്ല അദ്ധ്യാപകരൊക്കെ പെട്ടെന്ന് പോകുന്നത്......?“

ഇന്നലെ രാവിലെ കോളേജിലെത്തിയപ്പോള്‍ മറ്റേതൊരു ദിവസത്തേക്കാള്‍ എന്തോ പ്രത്യേകതകള്‍ ഉണ്ടായിരുന്നു.....അതിലേറ്റവും പ്രധാനം നിധിന്‍ സാര്‍ ജ്യോതിയില്‍ നിന്ന് പോയി എന്നുള്ളതാണോ എന്നെനിക്ക് ഇപ്പോള്‍ തോന്നുന്നു..

                രാവിലെ കോളേജിലേക്ക് വെട്ടിക്കാട്ടിരിയില്‍ നിന്ന് കോളേജ് ബസ്സ് തിരിഞ്ഞപ്പോഴേ ബ്ലോക്ക് ആയിപ്പോയി. മുന്നില്‍ മൂന്ന് - നാല് കോളേജ് ബസ്സുകള്‍ വേറെയും ഉണ്ടായിരുന്നു. എന്തോ ഒരു മോശം ലക്ഷണം ? ഡിപ്പാര്‍ട്ട്മെന്റില്‍ എത്തിയപ്പോള്‍ നിധിന്‍ സാറിനെ കണ്ടു. സാറിനെ കണ്ടപ്പോള്‍ ഇന്ന് പോകുകയാണല്ലേ എന്ന് ഞാന്‍ ചോദിച്ചു. “അതെ“ എന്ന് സാറും പറഞ്ഞു. അപ്പോഴേക്കും റെക്കോര്‍ഡ് കൊണ്ടു വന്നിട്ടില്ല എന്ന് പറഞ്ഞ് നാലാം സെമസ്റ്ററിലെ ആരൊക്കെയോ കാണാന്‍ വന്നു. അപ്പോഴേയ്ക്കും ബെല്ലടിച്ചിരുന്നു. ഷൈനു മിസ്സ് ലീവ് ആയതിനാല്‍ മൂന്നാമത്തെ പിരിയഡ് ആറാം സെമസ്റ്ററില്‍ ഞാന്‍ ക്ലാസ് എടുക്കാം എന്നും വിചാ‍രിച്ചു. പിന്നെ, രണ്ട് പിരിയഡ് മറ്റെന്തൊക്കെയോ തിരക്കില്‍ പെട്ടതിനാല്‍ നിധിന്‍ സാ‍റിനെ കണ്ടില്ല.

               എന്റെ സുഹൃത്ത് സിബി ചാര്‍ളി, കാണിച്ചു തന്ന ഒരു ബ്ലോഗിന്റെ ഉടമസ്ഥയെ കാണാനിടയായി. ആ ബ്ലോഗില്‍ ആ കുട്ടിയുടെ ഫോട്ടോ ഉള്ളതിനാല്‍ എനിക്ക് ആളെ കണ്ടപ്പോള്‍ തന്നെ മനസ്സിലായി. എങ്കിലും, വേറെ ഡിപ്പാര്‍ട്ട്മെന്റിലെ കുട്ടിയാ‍യതിനാല്‍ അവരുടെ ഡിപ്പാര്‍ട്ട്മെന്റിലെ ടീച്ചര്‍മാരോട് ചോദിച്ചാണ് ആള്‍ അതു തന്നെയാണ് എന്നുറപ്പിച്ചത്.

               ആ ബ്ലോഗിലെ പോസ്റ്റുകളെല്ലാം തന്നെ മനോഹരമാണ്. എന്റെ ഈ ബ്ലോഗിലെ എല്ലാ പോസ്റ്റുകളും വായിക്കുകയും അഭിപ്രായം ചാറ്റില്‍ പറയുകയും; എന്നാല്‍ എന്റെ ബ്ലോഗില്‍ ഒരു കമന്റ് പോലും ചെയ്യാത്ത സിബി ചാര്‍ളി, ആ ബ്ലോഗില്‍ കമന്റ് ചെയ്തിരിക്കുന്നത് കണ്ടപ്പോള്‍ ഞാന്‍ ശരിക്കും ഞെട്ടിപ്പോയി. അതിന്‌ ആ ബ്ലോ‍ഗിലെ പോസ്റ്റുകളുടെ മനോഹാരിത തന്നെയായിരിക്കണം കാരണം.

                 ഇന്റര്‍വെല്ലിന് നിധിന്‍ സാര്‍ എന്റെ അടുത്ത് വന്നിട്ട് ചോദിച്ചു. മൂന്നാമത്തെ പിരിയഡിന്റെ ആദ്യത്തെ അഞ്ച് മിനുട്ട് സാറിന് വേണം. ക്ലാസില്‍ എന്തോ മിഠായി കൊടുക്കാനോ മറ്റോ ആയിരുന്നു അത്. നിധിന്‍ സാര്‍ പറഞ്ഞത് പോലെ അഞ്ച് മിനുട്ട് കൊണ്ട് മിഠായി കൊടുത്ത് പുറത്തിറങ്ങി. മൂന്നാമത്തെ പിരിയഡ് കഴിഞ്ഞപ്പോള്‍ ആണ് അടുത്ത പിരിയഡ് എടുക്കേണ്ട റോയ് ഫാദര്‍ വന്നിട്ടില്ല എന്നറിഞ്ഞത്. ഞാന്‍ തന്നെ പോയി ക്ലാസെടുത്തു.

             ഉച്ചഭക്ഷണം സ്റ്റാഫ് എല്ലാവരും ഒരുമിച്ചായിരുന്നു. കോളേജില്‍ വന്നിട്ട് ഒരു വര്‍ഷം കഴിഞ്ഞവരും പ്രൊബേഷന്‍ ഡിക്ലയര്‍ ചെയ്തവരും ചേര്‍ന്നായിരുന്നു ഭക്ഷണം ഒരുക്കിയിരുന്നത്.....ഭക്ഷണം കഴിഞ്ഞിട്ട് നിധിന്‍ സാറിന് ഞങ്ങളെല്ലാവരും കൂടെച്ചേര്‍ന്ന് വാങ്ങിവെച്ചിരുന്ന ഗിഫ്റ്റും കൊടുത്തു. സാര്‍ അത് പിടിച്ച് നില്‍ക്കുന്ന കുറേ ഫോട്ടോസും എടുത്തു. അപ്പോഴേക്കും ബെല്ലടിച്ചിരുന്നു. എല്ലാവരും ക്ലാസുകളിലേക്ക് പോയി. ഞാന്‍ ഒരു മീ‍റ്റിംഗിനും പോയി. അത് കഴിഞ്ഞപ്പോഴേയ്ക്കും രണ്ടര ആയി.... ഞാന്‍ തന്നെയാണ് അവസാ‍നത്തെ പിരിയഡ് ആറാം സെമസ്റ്റര്‍ ക്ലാസില്‍. ഒരു പിരിയഡ് കൂടെ പഠിപ്പിക്കാന്‍ ശ്രമിച്ചാല്‍ അവര്‍ സമ്മതിക്കില്ല എന്നുറപ്പുള്ളതിനാല്‍ രണ്ട് പ്രോബ്ലം ചെയ്യിക്കാന്‍ തീരുമാനിച്ചു. അത് നോക്കിയപ്പോഴെയ്ക്കും അവസാനത്തെ പിരിയഡ് ആയി. മൂന്നേ മുക്കാല്‍ ആയപ്പോള്‍ കപില്‍ സാര്‍ വന്ന് വിളിച്ചു. അവസാ‍ന വര്‍ഷ വിദ്യാര്‍ത്ഥികള്‍ നിധിന്‍ സാറിന് യാത്രയയപ്പ് നടത്തുന്നു എന്ന് പറഞ്ഞു. അവിടെ പോയപ്പോഴേയ്ക്കും ചടങ്ങ് ആരംഭിച്ചിരുന്നു.....

                    എല്ലാവരും സംസാരിച്ച് തുടങ്ങിയിരുന്നു. അപ്പോഴാണ് മേരി എന്നെ ക്ഷണിച്ചത്. ഏകദേശം ഒന്നര വര്‍ഷം ഒപ്പമുണ്ടായിരുന്ന നിധിന്‍ സാറിനെക്കുറിച്ച് പറയാന്‍ വിളിച്ചപ്പോഴാണ് നിധിന്‍ സാര്‍ ജോലി വിട്ട് പോകുന്നു എന്ന് വിഷമത്തോടെ മനസ്സിലാക്കിയത്. ഞാനും നിധിന്‍ സാറും ഒരാഴ്ചത്തെ വ്യത്യാസത്തിലാണ് ജ്യോതിയില്‍ എത്തിയത്.

                 പക്ഷെ, അതിനും രണ്ട് വര്‍ഷങ്ങള്‍ക്ക് മുന്‍പ് സാറിനെ എനിക്കറിയാമായിരുന്നു എന്ന് നിധിന്‍ സാറിനെ പരിചയപ്പെട്ടപ്പോ‍ള്‍ ആണ് മനസ്സിലായത്. എങ്ങനെയാണെന്നു വെച്ചാല്‍, ഞാന്‍ എം.ടെകിന് പഠിക്കുന്ന കാലത്ത്, എന്റെ ബ്രാഞ്ചില്‍ 18 പേര്‍ക്കാണ് പ്രവേശനം. എന്നാല്‍ പതിനേഴ് പേരെ ക്ലാസില്‍ വന്നിരുന്നുള്ളൂ.

                   ക്ലാസില്‍ റോള്‍ നമ്പര്‍ 9 ഇല്ലായിരുന്നു. നിധിന്‍ സാറും ഞാന്‍ പഠിച്ച ക്ലാസില്‍ തന്നെ ചേര്‍ന്നിരുന്നു എന്നും, പിന്നെ, വേറെ കോളേജില്‍ കിട്ടിയപ്പോള്‍ മാറിയതാണ് എന്നും പറഞ്ഞിരുന്നു. ഓര്‍ത്തപ്പോള്‍ ശരിയാണ്. റോള്‍ നമ്പര്‍ 8 ആയിട്ട് മീതുവും റോള്‍ നമ്പര്‍ 10 ആയിട്ട് നോബിയും ആയിരുന്നു. റോള്‍ നമ്പര്‍ 9, നിധിന്‍ സാര്‍ തന്നെ ആയിരിക്കാ‍നാണ് സാധ്യത എന്നും ഞങ്ങള്‍ ജ്യോതിയില്‍ വന്നപ്പോള്‍ പരിചയപ്പെടുന്ന കാലത്ത് പറഞ്ഞിരുന്നു. ഒന്നര വര്‍ഷം കൊണ്ട് മറക്കാ‍നാവാത്ത ഒരുപാട് കാര്യങ്ങള്‍ ഞങ്ങള്‍ക്കിടയിലുണ്ട്. ഒരുമിച്ച് ഒരുപാട് യാത്രകള്‍ ചെയ്തിട്ടുണ്ട്. XTRONICON 2010, അരുണ്‍ സാറിന്റെ കല്യാണം, NIT യിലെ രണ്ടാഴ്ചക്കാലത്തെ പ്രോഗ്രാം, അവിടുന്ന് വയനാട്ടിലേയ്ക്ക് ടൂര്‍ പോയത്, രണ്ട് സ്റ്റാഫ് ടൂറുകള്‍, കല്യാണങ്ങള്‍, എല്ലാദിവസവും ഞാനും മജീന്ദ്രന്‍ സാറും നിധിന്‍ സാറും ഒരുമിച്ചുള്ള ഉച്ചഭക്ഷണം..... അങ്ങനെ ഒരുപാട്...ഒരുപാട്...

                ഇതെല്ലാം അവിടെ പറഞ്ഞു കഴിഞ്ഞപ്പോഴേയ്ക്കും രശ്മി മിസ്സിനെ ആരോ പാ‍ടാന്‍ വിളിച്ചു. “ഓര്‍മ്മകള്‍.. ഓര്‍മ്മകള്‍ “ എന്ന സ്ഫടികം സിനിമയിലെ പാ‍ട്ട് മിസ്സ് പാടിയപ്പോള്‍ അത് വല്ലാതെ മനസ്സില്‍ തട്ടി. നിധിന്‍ സാറിനെ കൊണ്ട് കേക്ക് മുറിപ്പിച്ച് അത് എല്ലാവര്‍ക്കും കൊടുത്തു. നിധിന്‍ സാറിന്റെ ഏറ്റവും വലിയ പ്രത്യേകത - സാര്‍ ആരോടും ദേഷ്യപ്പെട്ടു സംസാരിക്കുന്നത് ഞാന്‍ കണ്ടിട്ടില്ല; അതായിരിക്കും എന്ന് എനിക്ക് തോന്നുന്നു. എന്തായാലും നിധിന്‍ സാര്‍ പോയത് സൃഷ്ടിക്കുന്ന വിടവ് മാറാന്‍ കുറച്ച് സമയം എടുക്കും എന്ന് തോന്നുന്നു....

       എന്തായാലും നിധിന്‍ സാര്‍ - “ എല്ലാവിധ ആശംസകളും...... “

ആ കുട്ടിയുടെ ബ്ലോഗിലെ ഒരു പോസ്റ്റില്‍ പറഞ്ഞത് പോലെ

“ എന്താണ് നല്ല അദ്ധ്യാപകരൊക്കെ പെട്ടെന്ന് പോകുന്നത് ?“